جدایی

***جدایی***

زندگی زیباست نه به زیبایی حقیقت

حقیقت تلخ است نه به تلخی انتظار

انتظار سخت است نه سختی جدایی

بن بست

بن بست

من به بن بست نرسیدم راهمو کج کردم
با تو مشکلی ندارم با خودم لج کردم
دنبال راه فرارم از تو نه از اینجا
میدونی فایده نداره بسه دیگه رویا
تو چرا خسته نمیشی از من دیوونه
از منی که شب و روزام مث هم میمونه
تو چرا چیزی نمیگی این خودش کابوسه
قصه کم کم جون میگیره دل یهو میپوسه
من نمیتونم بسازم خونه رویاتو
حیف پای من بریزی همه دنیاتو
من خودم اسیر راهم تو اسیرم میشی
من نمیخوام توی سختی تو کنارم باشی
من به بن بست نرسیدم راهمو کج کردم
با تو مشکلی ندارم با خودم لج کردم
دنبال راه فرارم از تو نه از اینجا
میدونی فایده نداره بسه دیگه رویا
تو چرا خسته نمیشی از من دیوونه
از منی که شب و روزام مث هم میمونه
تو چرا چیزی نمیگی این خودش کابوسه
قصه کم کم جون میگیره دل یهو میپوسه

کلافه

کلافه

برو اگه میخوای بری ،
دلت نسوزه واسه من !!
اینجوری که کلافه ای
بد تره خب ، دل رو بکن !!
بکن دل و از این همه خاطره های روی آب
فک کن ندیدی ما همو حتی یه بارم توی خواب
راحت برو یه قطره هم گریه نداره چشم من !!
اشکاشو پشت پای تو ، میخواد بریزه دل بکن ..
من که نمی میرم ،اگه بخوای تو از اینجا بری
چون میدونستم که تو از اول راه مســـافری !!
شاید نفهمیدی که من بی اونکه تو چیزی بگی
سپردمت دست خــدا ، که بی خدافظی نری
غصه ی راهمو نخور ، شاید همینجا بمونم
شاید به مقصد رسیدم خودم فقط نمیدونم
راحت برو یه قطره هم گریه نداره چشم من 
اشکاشو پشت پای تو ، میخواد بریزه دلو بکن
شاید نفهمیدی که من بی اونکه تو چیزی بگی
سپردمت دست خــدا ، که بی خدافظی نری
غصه ی راهمو نخور ، شاید همینجا بمونم
شاید به مقصد رسیدم خودم فقط نمیدونم

هدیه

هدیه

وقتی دستام خالی باشه وقتی باشم عاشقه تو غیر دل چیزی ندارم که بدونم لایق تو

دلمو از مال دنیا به تو هدیه داده بودم با تموم بی پناهی به تو تکیه داده بودم

هر بلایی سرم اومد همه زجری که کشیدم همه رو به جون خریدم ولی از تو نبریدم

هر جا بودم با تو بودم هر جا رفتم تورو دیدم تو سبک شدن تو رویا همه جا به تو رسیدم

اگه احساسمو کشتی اگه از یاد منو بردی

اگه رفتی بی تفاوت به غریبه سر سپردی

بدون اینو که دل من شده جادو به تلسمت یکی هست اینور دنیا که تو یادش مونده اسمت

هر بلایی سرم اومد همه زجری که کشیدم همه رو به جون خریدم ولی از تو نبریدم

هر جا بودم با تو بودم هر جا رفتم تورو دیدم تو سبک شدن تو رویا همه جا به تو رسیدم

هر بلایی سرم اومد همه زجری که کشیدم همه رو به جون خریدم ولی از تو نبریدم

هر جا بودم با تو بودم هر جا رفتم تورو دیدم تو سبک شدن تو رویا همه جا به تو رسیدم

هیچ کس ویرانیم را حس نکــرد

هیچ کس ویرانیم را حس نکــرد

هیچ کس ویرانیم را حس نکــرد وسعت تنهائیــم را حـس نکــرد
در میان خنده هـــــای تلخ مــن
گریه پنهـــانـــیم را حـــس نکرد
در هجوم لحظه های بی کسی
درد بی کس ماندنم راحس نکرد
آن کـه با آغـــاز مــن مایوس بود 
لحظه پــایـانـیم را حـس نـکرد ..

دوستت دارم به ۱۷ زبان

دوستت دارم به ۱۷ زبان:

English : I Love You

Romanian : Te iu besc

Persian : Tora doost daram

Italian : Ti amo

German : Ich liebe Dich Turkish : Seni Seviyurum

French : Je t'aime

Greek : S'ayapo

Spanish : Te quiero

Hindi : Mai tumase pyre karati hun

Arabic : Ana Behibak

Iranian : Man doosat daram

Japanese : Kimi o ai shiteru

Yugoslavian : Ya te volim

Korean : Nanun tangshinul sarang hamnida

Russian : Ya vas liubliu

عشق

                                  عشق                       

       عشق یعنی با غم الفت داشتن 

                      سوختن با درد نسبت داشتن

                                                                       عشق دریک جمله یعنی انتظار
              
                         انتظار روز رجـــعت داشتن

                                                                                   عشق یعنی مستی و دیوانگی

     عشق یعنی در جهان بیگانگی

                                   عشق یعنی شب نخفتن تا سحر

عشق یعنی سجده ها با چشمان تر

                                                                                        عشق یعنی سر به در آویختن

                           عشق یعنی اشک حسرت ریختن 

                                                                           عشق یعنی در جهان رسوا شدن

عشق یعنی مست و بی پروا شدن

                                          عشق یعنی سوختن یا ساختــن

       عشق یعنی زندگی را باختن

                                                                                عشق یعنی انتـــظار و انتـــظار

                        عشق یعنی هرچه بینی عکس یار

    عشق یعنی دیـده بر در دوختـن

                                                                             عشق یعنی در فراقش سوختن

                عشق یعنی لحظه های التهاب

                                                                     عشق یعنی لحظه های ناب ناب

    عشق یعنی با پرستو پر زدن

                                             عشق یعنی آب بر آذر زدن

                                                                                    عشق یعنی سوز نی آه شبان

عشق یعنی معنی رنگین کمان

                                         عشق یعنی با گلی گفتن سخن 

    عشق یعنی خون لاله بر چمن 

                                                                                     عشق یعنی شعله بر خرمن زدن 

                                عشق یعنی رسم و دل برهم زدن

   عشق یعنی یک تیمم یک نماز

                                      عشق یعنی عالمی راز و نیاز 

                                                              عشق یعنی چون محمد پا به راه

        عشق یعنی همچو یوسف قعر چاه 

                                                                        عشق یعنی بیستون کندن به دست

              عشق یعنی زاهد اما بت پرست

                                      عشق یعنی همچومن شیدا شدن 

         عشق یعنی قلــه و دریا شدن
 
                                                                        عشق یعنی یک شقایق غرق خون

          عشق یعنی درد ومحنت دردرون

                                                            عشق یعنی یک تبلور یک سرود

     عشق یعنی یک سلام و یک درود

                                                                         عشق یعنی جام لبریز از شراب

              عشق یعنی تشنگی یعنی سراب

                                                           عشق یعنی حسرت شبهای گرم 

          عشق یعنی یاد یک رویای نرم

                                                                                  عشق یعنی غرقه گشتن در سراب

عشق یعنی حلقه های بی حساب

                                        عشق یعنی تا ابد بی سرنوشت

        عشق یعنی آخــرخط بهـشــت 

                                                                              عشق یعنی گم شدن در لحظه ها 

عشق یعنی آبـی بی انتـــها

                                     عشق یعنی زرد تنها و غریب

                                                                               عشق یعنی سرخی ظاهر فریب

عشق یعنی تکیه بر بازوی باد

                                     عشق یعنی حسرتت پاینده باد

                                                                             عشق یعنی هرزمان تنها شنیدن نام او 

     عشق یعنی هرچه گفتن هرچه کردن

آهنگری که روحش را وقف خدا کرده بود

آهنگری که روحش را وقف خدا کرده بود

آهنگری پس از گذراندن جوانی پرشر و شور، تصمیم گرفت روحش را وقف خدا کند. سال‌ها با علاقه کار کرد، به دیگران نیکی کرد، اما با تمام پرهیزگاری، در زندگی‌اش اوضاع درست به نظر نمی‌آمد. حتی مشکلاتش مدام بیش‌تر می‌شد.

یک روز عصر، دوستی که به دیدنش آمده بود و از وضعیت دشوارش مطلع شد، گفت: «واقعا که عجبا. درست بعد از این که تصمیم گرفته‌ای مرد خداترسی بشوی، زندگی‌ات بدتر شده، نمی‌خواهم ایمانت را ضعیف کنم اما با وجود تمام رنجهایی که در مسیر معنویت به خود داده‌ای، زندگیی‌ات بهتر نشده.

آهنگر مکث کرد و بلافاصله پاسخ نداد.

سرانجام در سکوت، پاسخی را که می‌خواست یافت.

این پاسخ آهنگر بود:

در این کارگاه، فولاد خام برایم می‌آورند و باید از آن شمشیر بسازم. می‌دانی چه طور این کار را می‌کنم؟ اول تکه‌ی فولاد را به اندازه‌ی جهنم حرارت می‌دهم تا سرخ شود. بعد با بی‌رحمی، سنگین‌ترین پتک را بر می‌دارم و پشت سر هم به آن ضربه می‌زنم، تا این که فولاد، شکلی را بگیرد که می‌خواهم. بعد آن را در تشت آب سرد فرو می‌کنم، و تمام این کارگاه را بخار آب می‌گیرد، فولاد به خاطر این تغییر ناگهانی دما، ناله می‌کند و رنج می‌برد. باید این کار را آن قدر تکرار کنم تا به شمشیر مورد نظرم دست بیابم. یک بار کافی نیست.

آهنگر مدتی سکوت کرد و سپس ادامه داد:

گاهی فولادی که به دستم می‌رسد، نمی‌تواند تاب این عملیات را بیاورد. حرارت، ضربات پتک و آب سر، تمامش را ترک می‌اندازد. می‌دانم که این فولاد، هرگز تیغه‌ی شمشیر مناسبی در نخواهد آمد. آنوقت است که آنرا به میان انبوه زباله‌های کارگاه میاندازم.

باز مکث کرد و بعد ادامه داد:

می‌دانم که در آتش رنج فرو می‌روم. ضربات پتکی را که زندگی بر من وارد کرده، پذیرفته‌ام، و گاهی به شدت احساس سرما می‌کنم. انگار فولادی باشم که از آبدیده شدن رنج می‌برد. اما تنها دعایی که به درگاه خداوند دارم این است :

«خدای من، از آنچه برای من خواسته‌ ای صرفنظر نکن تا شکلی را که می‌خواهی ، به خود بگیرم. به هر روشی که می‌پسندی ادامه بده ؛ هر مدت که لازم است، ادامه بده، اما هرگز، هرگز مرا به کوه زباله‌های فولادهای بی فایده پرتاب نکن».