یاور همیشه مؤمن

یاور همیشه مؤمن

ای به داد من رسیده***تو روزای خود شکستن
ای چراغ مهربونی***تو شبای وحشت من

ای تبلور حقیقت***توی لحظه های تردید
تو منو از شب گرفتی***تو منو دادی به خورشید

اگه باشی یا نباشی***برای من تکیه گاهی
برای من که غریبم***تو رفیقی جون پناهی

ناجی عاطفه ی من***شعرم از تو جون گرفته
رگ خشک بودن من***از تن تو خون گرفته

اگه مدیون تو باشم***اگه از تو باشه جونم
قدر اون لحظه نداره***که منو دادی نشونم

وقتی شب ، شب سفر بود***توی کوچه های وحشت
وقت هر سایه کسی بود***واسه بردنم به ظلمت

وقتی هر ثانیه ی شب***تپش هراس من بود
وقتی زخم خنجر دوست***بهترین لباس من بود

تو با دست مهربونی***به تنم مرهم کشیدی
برام از روشنی گفتی***پرده ی شبو دریدی

یاور همیشه مؤمن***تو برو سفر سلامت
غم من نخور که دوری***برای من شده عادت

ای طلوع اولین دوست***ای رفیق آخر من
به سلامت ، سفرت خوش***ای یگانه یاور من

مقصدت هر جا که باشه***هر جای دنیا که باشی
اونور مرز شقایق***پشت لحظه ها که باشی

خاطرت باشه که قلبت***سپر بلای من بود
تنها دست تو رفیق***دست بی ریای من بود